jak wyglądają odchody jeża

Odchody łasicy zdjecia. kwietnia 20, 2018. Przyłapana około północy. Z jednej strony spiczaste, mokre,czarne. W jednym miejscu miałem założoną folie na czas tynkowania i po zdjęciu wypłynęła stamtąd spora ilość moczu. Czytałem że kuna domowa paskudzi w swoim gnieździe ale kuny nikt tu nie widział. Być może mam szczurzycę. To tłumaczy, jak kuny wchodzą na dach, kiedy obok domu rośnie wysokie drzewo. Szczególnie aktywne są kuny w okresie od kwietnia do września – wtedy trzeba zachować czujność i regularnie kontrolować zakamarki pod dachem. Pewnym dowodem na osiedlenie się kuny są jej odchody. Po prostu wąż może nie być głodny albo szykować się doi wylinki. Węże potrafią długi czas nie jeść bez uszczerbku na zdrowiu. Z tego powodu nie ma co się bać. 9) Odchody - jak wyglądają? Odchody węża są charakterystyczne i łatwo je znajdziemy. Odchody są w konsystencji stałej (wiadomo, że na początku będą półpłynne). Żeby go strawić, potrzebują specyficznej flory bakteryjnej w jelitach, ale nie rodzą się z nią. Dlatego młode koale przed przejściem na dietę eukaliptusową oprócz mleka dostają od matki tez rozmiękłe odchody. Podobny „suplement” stanowi część diety młodych słoni, hipopotamów czy pand. Inne gatunki, np. króliki, jedzenie Odchody jeża (z dużą ilością zdjęć) Mona . 6 years ago 61.3K 14. Report this post; × Share on one of these networks. Put this post in my smart social queue Dokarmiaj i wystawiaj jeżom wodę w ogródkach, parkach, pod blokiem – jak i czym dokarmiać dowiecie się z jeżowych stron internetowych. Jeśli czegoś nie wiecie, a chcecie pomóc pytajcie ludzi, którzy są w tym specjalistami! 5. Jeśli widzicie jeża żerującego w dzień, jeża chorego, osłabionego, rannego – reagujcie!!! proporsi manusia adalah panjang kepala dengan tubuh. Kolczasty owadożerca. Ciekawostki o jeżach Jeż jest najlepszym naturalnym sprzymierzeńcem leśników w walce z groźnymi owadami i obok dzika najlepiej wspiera służby leśne na terenach, gdzie mamy do czynienia z najbardziej zagrożonymi drzewostanami. Gdzie można spotkać jeża? Czym żywi się jeż? I czy zapada w sen zimowy? Sprawdźcie!Jedyny w swoim rodzaju…Pierwsze jeże pojawiły się na ziemi ok. 30 milionów lat temu w erze oligoceńskiej. Dziś w Europie Środkowej żyją dwa gatunki, które uważa się za odrębne: jeż zachodnioeuropejski (Erinaceus europaeus) i jeż wschodnioeuropejski (E. cancolor), którego odróżnia duża, biała plama na piersi. Jeża zachodnioeurepejskiego spotyka się w Polsce na Dolnym Śląsku, Ziemi Lubuskiej i części Wielkopolski (zlewni Odry i Warty). To zwierzę, którego nie sposób pomylić z żadnym innym w naszym jest największym, a zarazem najbardziej skutecznym leśnym owadożercą, który zamieszkuje niziny, wyżyny i góry do wysokości 2000 m Można go spotykać w lasach, na ich obrzeżach, polach, w zadrzewieniach śródpolnych, ogrodach, parkach, starych nekropoliach, a ostatnio coraz częściej w pobliżu siedzib ludzkich na terenie aglomeracji miejskich, gdzie również występują większe lub mniejsze kompleksy leśne. W tych miejscach nie jest on ani szczególnie rzadki, ani bardzo życiaJeż jest zwierzęciem towarzyskim, szybko przywiązuje się do człowieka pod warunkiem że ten nie robi mu, krzywdy. Jest aktywny o zmierzchu i w nocy. Natomiast w ciągu dnia chowa się w swojej kryjówce, tylko wyjątkowo po ulewnym deszczu i późną jesienią można zobaczyć go w ciągu pies do jeżaJeż najczęściej penetruje teren w bezpośredniej bliskości swojego dobrze zakamuflowanego gniazda tj. w promieniu 200–300 m od niego, drepcząc wokół szybkimi kroczkami. Węsząc, zawsze starannie sprawdza drogę przed sobą. Oprócz wyśmienitego słuchu i węchu ma również łatwość uczenia się nowych zachowań i nawyków. Nie lubi wody, ale w potrzebie bardzo dobrze pływa i śmiało pokonuje różnego rodzaju przeszkody terenowe, wspinając się na nie. Ma bardzo dobrze rozwinięty zmysł smaku, jest wybredny, ponieważ jeżeli zje lub powącha coś niedobrego – drażniącego natychmiast opluwa swoje kolce białą pianą ze śliny. Jest płochliwy i w razie realnego zagrożenia zwija się w szczelną kolczastą kulę. Stąd wzięło się powiedzenie zabierać się jak pies do jeża – drapieżnik, który tego próbuje, ma niezwykle trudne i cywilizacyjni wrogowie jeżówOprócz naturalnych wrogów, którymi są właśnie pies, lis, borsuk czy puchacz, największe zagrożenie stanowią dla niego koła samochodów. Nocne wędrówki, dość długie szczególnie w okresie godowym, kończą się śmiertelnie dla ok. 9 tys. jeży rocznie. Drepcząc w poszukiwaniu pożywienia jeż wydaje z siebie charakterystyczny chrapliwy głos, często pomrukuje, kaszle, a ścieląc gniazdo, nader głośno szeleści. Zdenerwowany fuka i prycha, rozwścieczony lub przestraszony potrafi wydawać nawet głośne warczenie, a w bardzo niekorzystnej dla niego sytuacji wrzeszczy przeraźliwie i jeżaPodstawowe pożywienie jeża na terenach leśnych stanowią: owady, dżdżownice, ślimaki, żaby, ptasie jaja, gady oraz młode gryzonie. Zdarza się, że ten największy leśny owadożerca zjada pisklęta ptaków gniazdujących na ziemi, nie gardzi również pokarmem stricte roślinnym, takim jak: jagody, żołędzie, orzeszki buka, grzyby i opadłe, dojrzałe owoce. Nie transportuje jednak na grzbiecie jabłek nabitych na swoje kolce. W razie dużego głodu atakuje nawet zwierzęta jadowite lub takie, które mają trujące ciało, np. żmiję zygzakowatą i pryszczela jeżaKryjówki dzienne jeża znajdują się najczęściej w stertach liści lub chrustu, w starych dziuplastych drzewach, dziurach obrośniętych roślinnością murów, w stodołach, a nawet stajniach, gdzie zwierzę może wymościć sobie wygodne i bezpieczne legowisko. Kiedy zbliża się zima, zwierzę buduje bardzo dobrze izolowane termicznie gniazdo. Całkowicie szczelne, zamknięte przypomina wyglądem kłąb siana, liści i mchów, ukryty zazwyczaj w trudno dostępnych zaroślach, zagłębieniu w ziemi. Rzadziej jeż sam wykopuje dziurę w ziemi głębokości ok. 30–40 cm. Starannie wymoszczony budulec zapewnia wewnątrz stałą temperaturę, która nigdy nie spada poniżej 0°C, niezależnie od tego, jak tęgi mróz panuje na kryjówka jeżaPóźną jesienią, kiedy temperatura spada do 8–10°C, jeże stają się ociężałe i zapadają powoli w pięciomiesięczne odrętwienie – formę snu. Przy życiu utrzymuje je wówczas wyłącznie tłuszcz nagromadzony w organizmie. Wraz ze spadkiem temperatury następuje spowolnienie procesów przemiany materii, pracy serca i układu oddechowego, jak również znaczny spadek temperatury ciała, nawet do 1°C (latem, w okresie aktywności wynosi 33,5–36,5°C). Serce jeża zamiast wykonywać 189 uderzeń na minutę, bije tylko 20 razy. W okresie odrętwienia zimowego działa także precyzyjna termoregulacja. Jeżeli temperatura otoczenia jest zbyt niska, śpiący jeż nie zamarza, ponieważ do systemu nerwowego zostaje przekazany sygnał alarmu, który przyspiesza natychmiast przemianę materii, a w związku z tym temperatura ciała podnosi się do 5°C. Podczas snu zwierzę pozostaje nieruchome, mocno zwinięte w kulkę, tak że nie widać głowy ani i… jeżykiWczesną wiosną jeż budzi się i wyrusza w poszukiwaniu pożywienia. W kwietniu i maju po 5–6 tygodniach ciąży samice rodzą 1–5 małych. Białoróżowe noworodki pokrywają rzadkie, białe, miękkie kolce. Oczy zaczynają otwierać dopiero pod koniec 3. tygodnia życia. W gnieździe pozostają z matką, która karmi je mlekiem przez 6–8 tygodni. W tym czasie wyrastają im już normalne informacjeJeż europejski: długość do 35 cm, wysokość 13–17 cm, waga 450–1200 g (rekordowo do 2 kg). Krępe ciało pokrywa z wierzchu 5 do 7 tys. gęstych kolców. Ma 36 zębów. Pyszczek szpiczasty, wyciągnięty w ryjek. Oczy małe, czarne, uszy szerokie. Ubarwienie jest na ogół żółtobrązowe, spód ciała może mieć kolor uzależniony od miejsca przebywania tj. biało-szary, szary lub rudawo-żółty. Objęty ścisłą ochroną publikujemy dzięki uprzejmości czasopisma „LAS POLSKI”, dwutygodnika leśników i przyjaciół lasu Większość ludzi przyzwyczajona jest, ze zwierzątkiem domowym jest pies, kot, ewentualnie papuga czy rybki, a czasem szczur czy chomik. Tymczasem popularność zdobywają gatunki, o których hodowli nikt by wcześniej nie pomyślał. Bo komu przyszłoby do głowy, żeby hodować zwierzaka, takiego jak jeż. A przecież jeże są słodkie i można trzymać je w domu. Oczywiście nie zwyczajne jeże, które możemy spotkać w ogrodach czy na łąkach, ale specjalne odmiany. Przykładem niech będzie Pigmejski Jeż Afrykański. Jeżyk jest bardzo wdzięcznym zwierzakiem, jednak gdy decydujemy się na posiadanie go, powinniśmy wiedzieć jak o niego zadbać. To nie jest trudne, ale przyda się trochę wiedzy specjalistycznej, by wiedzieć jak się z nim obchodzić. Przede wszystkim, zanim zdecydujesz się na posiadanie jeża, musisz pamiętać, że jest to zwierze dzikie, więc nie możesz od niego wymagać, by dawał się głaskać i bawić ze sobą. Niektóre jeże to lubią, inne tolerują, a jeszcze innych za nic nie da się do tego zmusić. I nie należy, bo jeśli jeżyk bawić się nie chce, to zmuszanie go do tego niepotrzebnie go stresuje i męczy. Drugą sprawą jest to, że jeże to zwierzęta nocne, a zatem większą część dnia będą przesypiać i na jakąkolwiek interakcję możemy liczyć dopiero późnym wieczorem (jeże bawią się od godziny 22 do 5 rano). Z tych powodów nie należy kupować jeżyka małemu dziecku, które z pewnością wolałoby zwierzątko, z którym będzie się mogło posiadamy kilka jeży, musimy przygotować się na to, że każdy z nich potrzebował będzie osobnego lokum. Jeże, jako zwierzątka bardzo terytorialne, można łączyć jedynie w celu prokreacji. Najlepszym pomysłem będzie terrarium, z którego będziemy mogli łatwo wyciągać jeżyka, gdyż ważne jest, by robić to codziennie. Klatka niestety nie jest dobrym rozwiązaniem, gdyż utrudnia utrzymanie odpowiedniej temperatury, szczególnie w okresie zimowym. Jeże powinny przebywać w temperaturze około 22 stopni Celsjusza, która miła jest także ludziom. Dłuższe przebywanie w temperaturze niższej grozi zapadnięciem zwierzaka w sen zimowy, a temperatura wyższa grozi snem letnim. Oba te zjawiska grożą zwierzątku śmiercią, jeśli dojdzie do nich w warunkach domowych. Z tego powodu dobrym pomysłem będzie termostat, który utrzyma właściwą temperaturę. Choć jeżyk nie jest zwierzątkiem dużym, pojedynczy osobnik powinien mieć terrarium nie mniejsze niż metrowe (o szerokości około 45 cm). Musi się tam zmieścić budka do spania, kuweta, miseczki i poidełko, a także kołowrotek lub inne zabawki. Jeż powinien mieć miejsce, by się wybiegać, ponieważ to jest podstawowa czynność jaką robi i pozbawienie jej go może spowodować, że jeż będzie osowiały i/lub otyły. Wypuszczenie jeża na chwilkę, by pobiegał jest konieczne, ale nie wystarczające, stąd wymóg sporego terrarium dla względnie małego stworzonka. Ideałem byłoby terrarium z możliwością wybiegu, by w nocy jeżyk mógł bawić się w większym, wyznaczonym dla niego miejscu. Wyściełanie terrarium powinny stanowić odpylone, bezwonne trociny z drzew liściastych, a kuwetę wypełniać żwirek drewniany (także niepylący). Jeże lubią zakopać się przed snem, dlatego w domku powinny mieć kawałek szmatki (najlepiej sprawdzi się materiał polarowy). Jeśli nie znaleźliśmy odpowiednich trocin, nie należy stosować innych. W tym wypadku lepiej całe terrarium wyłożyć tkaniną bawełnianą. Jeżyk nie będzie się krzywił, ale taką wyściółkę nadal trzeba wymieniać. Jeśli jeżyk nie nauczy się sam korzystać z kuwety, należy mu wskazać to miejsce, przenosząc tam odchody. Po pewnym czasie jeżyk zrozumie do czego służy to miejsce. Trzeba też podpatrzeć, czy jeż korzysta z poidełka. Jeśli nie, trzeba wstawić do terrarium miseczkę z wodą, by to tutaj gasił pragnienie. Jako zwierzątko nieuważne, jeżyk może spaść z wysokości. Z tego powodu nie warto kupować piętrowego terrarium, a bawiąc się z jeżem należy uważać ustawiając go na stole czy parapecie i bardzo większość przypadków jeż nie będzie miał nic przeciwko kontaktom z innymi zwierzakami. Jeże są ciekawskie i bardzo lubią nowe zapachy, a towarzystwo innych zwierząt z pewnością im je zapewni. Należy jednak kontrolować kontakty jeża z innymi gatunkami zwierząt, szczególnie tymi, które mogą mu zrobić krzywdę. Podwójnie ważne jest to w przypadku jeżyków oswojonych, które nigdy nie zwijają się w kulkę i nie stroszą igieł. Jeśli chodzi o żywienie jeży, to nie jest ono drogie ani skomplikowane. Jako podstawę diety można im podawać wysokiej jakości karmę dla kociąt (mokrą i suchą – każdy jeżyk ma swój gust i warto trochę poeksperymentować z wyborem producenta), w ilości około dwóch łyżek na dobę, byle nie prosto z lodówki. Do tego oczywiście stały dostęp do świeżej wody – mineralnej lub przegotowanej (wystudzonej). Ponadto dobrze jest dodawać przysmaki, które urozmaica dietę. Najpopularniejsze to jabłko, gruszka, marchewka (gotowana lub starta), ogórek bez skórki, jajo na twardo czy kurczak gotowany (bez soli). Do tego jakieś robaczki od czasu do czasu, na przykład dwa razy w tygodniu, gdy bierzemy jeżyka na ręce (drewnojady, mączniaki). Dla zbilansowania możemy raz w tygodniu dodać trzy krople oleju lnianego do suchej karmy. Z pewnością należy się zapoznać z pokarmami zabronionymi, które mogłyby zaszkodzić naszemu pupilkowi. Są to: wołowina (tu zdania zdają się być podzielone), mleko i produkty mleczne, papryka, cebula, kukurydza, kapusta, ananas, winogrona, rodzynki i inne suszone owoce, czekolada i słodycze, orzechy i ich przetworzone formy oraz wszelkie przyprawy. Ważne, by dieta była bogata w proteiny a uboga w tłuszcze. Łączna ilość dziennego pożywienia nie powinna przekraczać trzech nasz jeżyk się starzeje (jeże żyją do 5 lat, więc jeśli jeżyk skończył 3 lata, traci na wadze i mniej się bawi, to prawdopodobnie z tego powodu), musimy o niego inaczej zadbać. Powoli można mu rozmaczać suchą karmę, dolewając do niej trochę wody, co ułatwi pupilowi gryzienie. Należy jednak robić to etapami, by jeż w ogóle nie przestał jeść. Można skontaktować się z weterynarzem i zakupić odpowiedni dla jeża suplement diety, który wzmoże jego apetyt. W tym okresie życia jeża nie należy go nadmiernie chłodzić. Przestawiamy termostat, żeby wskazywał temperaturę około 2 stopnie wyższą i ograniczenie mycie jeża do jednej kąpieli miesięcznie. Staramy się także nie narażać jeża na warunki zewnętrzne, więc nie przewozimy go, nawet w transporterze. Zdrowy, stary jeżyk odejdzie sam, często na rękach właściciela. Chorych nie należy męczyć leczeniem tylko po to, żeby poprawić sobie samopoczucie. Jeśli dobrze zajmowaliśmy się naszym podopiecznym, to możemy cieszyć się, że miał szczęśliwe życie, którego nie trzeba na siłę przedłużać. Dzieci marzą o domowym zwierzaku, a rodzice o tym, aby pupil nie był zbyt kłopotliwy. Z tego względu tak popularne są chomiki czy króliki, jednak ostatnio coraz większym zainteresowaniem cieszą się jeże domowe. To afrykańskie zwierzaki, których hodowla nie sprawia większych problemów, należy jednak pamiętać o kilku ważnych szczegółach. Jeż domowy, inaczej pigmejski, to mało aktywne zwierzę za dnia. Koszty jego utrzymania są niewielkie. Jeż lubi owocowe smakołyki oraz kocią karmę ze względu na jej bogaty skład. Niektóre osobniki uwielbiają kąpać się i chodzić po domu. Jeż jako zwierzę domowe Jeż coraz częściej postrzegany jest jako zwierzę domowe. Afrykański jeż pigmejski, znany jest jako najmniejszy gatunek dziko żyjącego jeża na świecie. To popularne zwierzę, które nie jest łatwe w hodowli, niechętnie wchodzi bowiem w interakcje z pobratymcami. Każdy jeż powinien mieć indywidualny numer hodowlany oraz rodowód, który wystawia Klub Jeża Pigmejskiego w Wielkiej Brytanii. Naturalne środowiska jeża to sawanna lub stepowe tereny Afryki Centralnej (od Senegalu po Etiopię i rzekę Zambezi). Ssaki te żyją do 6 lat, ale w dobrych warunkach mogą dożyć nawet 11. Niestety w naturalnych warunkach przeżywają od 2 do 3 lat. Są bardzo aktywne nocą, a w dzień spokojnie śpią. Mogą walczyć z innymi jeżami w klatce, stąd raczej wolą przebywać samotnie. Jeża powinno się trzymać w klatce lub terrarium o wielkości minimum 1 m². Specjaliści podpowiadają, iż najlepiej zaaranżować miejsce o wymiarach 120 x 40 x 35 cm. Większe zawsze będzie lepsze, ponieważ jeże w nocy są bardzo aktywne. Aby zwierzę nie czuło się osaczone brakiem miejsca, lepiej kupić mu terrarium z możliwością zawieszenia kołowrotka, ale bezpiecznego, czyli bez mechanizmu nożycowcego i z zabudowanymi szczebelkami. Jeż będzie mógł aktywnie spędzać czas, gdy domownicy pójdą spać. Na szczęście nie jest on raczej hałaśliwym zwierzęciem. Jeże należy hodować w temperaturze 22–24°C, w której czują się najlepiej. Niższa temperatura wprowadza je w zimowy sen (hibernację), a wyższa – w sen letni (estywację). Ile kosztuje jeż domowy? Jeż domowy z certyfikowanej hodowli lub ze sklepu zoologicznego kosztuje nawet 650 zł. W przypadku niskiej ceny, oscylującej np. wokół 300 zł, należy sprawdzić źródło, z którego pochodzi zwierzę. Koszty utrzymania jeża nie są zbyt wysokie – miesięcznie wynoszą kilkadziesiąt złotych. Do wydatków należy zaliczyć karmę suchą lub mokrą, przysmaki, trociny lub żwirek drewniany. Jeżowi można podawać smakołyki, które mamy w domu, takie jak jajka czy owoce. Co jedzą jeże domowe? Jeżom domowym podaje się wysokiej jakości karmę dla kotów, która wzbogacona jest w robaki, mączniki, dżdżownice, świerszcze czy larwy owadów. To ulubione przysmaki tego ssaka. Można również kupić odżywczą karmę dla jeży, która zapewnia zbilansowany zestaw składników odżywczych. Obie karmy można zamówić przez internet lub dostać w sklepie zoologicznym. Warto zwrócić uwagę, aby pokarm nie zawierał zbóż, był wysokiej jakości, bez konserwantów oraz alergenów (glutenu, jaj) oraz musi być podawany w temperaturze pokojowej. Dieta jeża domowego musi być bogata w białko, a uboga w tłuszcze. Jako okazjonalne przysmaki można podawać jajko na twardo lub małe ilości owoców (jabłko, gruszkę, truskawki czy melon). Jeż je również mięso, które musi być drobno pokrojone, jednak zakazana jest wołowina. Nie można podawać mu laktozy, ponieważ jej nie toleruje. Innym zakazanym produktem jest: cebula, marchew, kukurydza, orzechy, kapusta oraz papryka. Zwierzęciu należy zapewnić wodę do picia, którą można podawać jedynie w miseczce, poidełka mogą uszkodzić jeżom ząbki. Wodę trzeba codziennie zmieniać. Martyna Sokołowska Milena Kostrubiec

jak wyglądają odchody jeża